Ang Na-abli nga SALABUTAN – Part IV

By: Janice J.C. and E.R.Y. Olayvar

(An Adaptation from the booklet: “Created to Manifest Christ” by DES WALTER)

“Ug gibuhat sa Dios ang  tawo sa iyang kaugalingong dagway, sa dagway sa Dios gibuhat niya sila, lalake ug babaye iyang gibuhat sila.”

(Genesis 1:26-27)

Ang Dios Espiritu (John 4:24). Isip Espiritu Siya ETERNAL, IMORTAL ug DILI MAKITA (1Timothy 1:17). Ang Dios isip Espiritu, LABING MAKAGAGAHUM (Omnipotent), LABING MA-ALAMUN (Omniscient) ug ANAA SA TANANG DAPIT (Omnipresent).

Ug ang Dios nagbuhat ug TAWO, sumala sa Iyang kaugalingon nga imahe ug bayho (Genesis 1:26). Ug kini nga TAWO mao si KRISTO (dili si Adan). Si Kristo ang imahe sa Dios (2 Corinthians 4:4). Ang insakto nga representasyon sa Iyang pagka Dios (Hebrews 1:3). Ang makita nga imahe sa dili makita nga Dios (Collosians 1:15).

Ug diha ni Kristo kitang tanan gibuhat usab (Ephesians 2:10). Busa kon kinsa Siya, mao usab kita dinhi sa kalibutan (1 John 4:17). Mao kini ang mysteryo nga si KRISTO ANAA KANATO. Ang mysteryo nga gitaguaan sa hatas nga katuigan nga karun gipadayag na diha sa Iyang mga magtutuo. (Colossians 1:26-27). Nga siya nga nahiusa diha sa Dios, USA sa Espiritu (1 Corinthians 6:17). 

Apan ang plano sa Dios wala matapus dinhi. Sa Genesis 1:28, Iyang gihatagan ang tawo nga Iyang gibuhat sa Genesis 1:26 nga mao si Kristo, ug usa ka TAHAS, sa pag-ingon: “Ug gipanalanginan sila sa Dios (pasabot ang babaye ug lalake nga bahin sa espiritu ni Kristo), ug miingon ang Dios kanila: Sumanay ug dumaghan kamo, ug pun-on ninyo ang yuta, ug magagahum kamo niini, ug magbaton kamo sa pagbulot-an sa ibabaw sa mga isda sa dagat, ug sa mga langgam sa kalangitan, ug ibabaw sa tanan nga binuhat nga buhi nga nagalihok ibabaw sa yuta.”

Ang KRISTO nga mao ang tawo nga gi buhat sa Dios sa Genesis 1:26 nga sama gayud Kaniya, nga mao ang Son of God o Bugtong Anak sa Dios, gitagaan ug TAHAS sa Dios Amahan nga “SUMANAY ug DUMAGHAN” ug “MAGAGAHUM” sa tibuok kabuhatan.

Sa Genesis 2:7, Nag-umol ang Ginoong Dios ug lapok diin mao ang nahimo nga lawas sa tawo ug gihuyop Niya ang Iyang Gininhawa, ngadto sa lawas sa tawo ug kini nahimong BUHING KALAG. Mao kini si “ADAN”, and primero nga Adan o “First Adam”, nga mao ikaw ug ako igsoon.

Ang BUHING KALAG nga mao si Adan, nga mao ikaw ug ako igsoon, nagbatun sa GININHAWA sa Dios o Breath of God, nga sa Greego Pneumah ug sa Hebrohanon Rhuwac nga sa Inglish mao ang “SPIRIT”, nga anaa gihuyop ni Ginoong Dios diha sa LAWAS nga inumol gikan sa lapok, pasabot gikan sa butang makita.

Dinhi atong masabot nga ang BUHING KALAG diay mao ikaw ug ako, diin ma anaa ang ESPIRITU SA DIOS (nga adunay kinaiya sa babaye o “kalag” diin anaa ang Hunahuna, Kabubut-on ug Emosyon, ug ang lalake nga kinaiya o “espiritu” nga mao ang “Life Force” o ang Kinabuhi sa Dios, diin anaa ang Iyang hiyas isip Omnipresent, Omnipotent, Omniscient, ang Iyang pagka Eternal, Immortal ug Invisible) ug ang LAWAS.

Ang BUHING KALAG diay mao ikaw ug ako diin usa ka ESPIRITU nga nagpuyo sulod sa LAWAS sa tawo. Ang lawas dili mao kita, apan kini sakuban lamang sa tinuoray nato nga pagkakita.

Genesis 2:7 nagaingon kanato: “Ug giumol ni Jehova nga Dios ang tawo gikan sa abog sa yuta, ug gihuyopan niya sa mga buho sa iyang ilong sa gininhawa sa kinabuhi, ug ang tawo nahimong kalag nga may kinabuhi.”

Ang giumol ni Jehova nga Dios, si Adan lamang. Ug tungod kay anaa naman ka Adan ang Espiritu sa Dios nga maanaa ang kinaiya sa lalake ug babaye, wala na kinahanglana nga mag-umol pa Siya ug lain nga lawas sa babaye o kang Eba. Gani kon atong basahon sa Genesis 2:21-23: “Ug hipahinanok ni Jehova nga Dios si Adam ug nahakatulog siya; unya mikuha siya ug usa sa iyang mga gusok ug gitakpan niya ang unod sa dapit niini.Ug ang gusok nga gikuha ni Jehova nga Dios gikan sa tawo gibuhat niya nga usa ka babaye, ug iyang gidala ngadto sa lalake. Ug miingon si Adam: Kini mao ang bukog sa akong mga bukog, ug unod sa akong mga unod, siya paganganlan nga Babaye, kay gikuha man siya gikan sa Lalake.” Tataw kaayo igsoon nga diha kang Adam, nahiusa diay ang Lalake ug Babaye, tungod kay siya Espiritu man.

Ang Dios Espiritu usab. Isip Espiritu, nahiusa diha Kaniya ang kinaiya sa Lalake ug Babaye. Pananglitan: Gi Ginoong Jesukristo mao ang Bugtong Anak Sa Dios. Ug ang Balaang Kasulatan nagaingon nga Siya nagagikan sa taguangkan sa Dios Amahan. Kita makapangutana, gi-unsa man pagpanganak sa Dios Amahan sa Dios Anak nga wala man kita’y mabasa sa Balaang Kasulatan nga adunay Dios Inahan.

Ang tubag igsoon: Diha sa Dios Amahan anaa ang kinaiya sa Lalake ug Babaye. Busa ang Dios isip Espiritu adunay kapasidad sa paglalang sa Dios Anak, tungod kay anaa man Kaniya ang kinaiya sa Lalake ug Babaye, ug wala na Siya nagkinahanglan pa ug lain nga Dios isip Dios Inahan arun malalang ang Dios Anak. Kini tungod kay diha sa pagkahiusa o “UNION” niining kinaiya sa Dios sa Lalake ug Babaye nalalang ang Anak Sa Dios.

Sumala niini, diha sa Genesis 1:28, gitahansan sa Dios Amahan ang Dios Anak, sa pag-ingon “Sumanay ug dumaghan kamo (isip ang lalake ug babaye nga bahin sa espiritu sa Dios Anak nga mao si Kristo), ug pun-on ninyo ang yuta….”

Ang tahas nga gihatag sa Dios sa Genesis 1:28,  wala nagpasabot sa pisikal lamang nga pagpanganak o pagsanay, tungod kay kini nga tahas gihatag man ngadto sa Espirituhanong Kristo, busa ang gipasabot sa Dios mao ang pagsanay sa Epirituhanong Kristo ngadto sa daghan pa nga mga Espirituahong mga katawhan. Ug sama sa Dios Amahan nga espiritu, ang Dios Anak nga mao si Kristo, wala magkinahanglan ug pisikal nga babaye arun malalang Niya ang nga Espirituhanong Katawhan sa Dios. Diha sa Iyang nahiusa nga kinaiya sa Lalake ug Babaye diha sa espiritu, ang Kristo adunay kumpleto nga kapasidad sa paglalang sa tibuok Katawhan sa Dios. Ang Dios magalamdag sa imo ug akong salabutan igsoon arun masabtan nato kini nga mga balaanong mga butang, dili pina-agi sa tawhanong panghunahuna apan pinaagi sa balaanong kaalam ug pagpadayag sa Dios diha sa epsiritu.

Diha sa espiritu, ang Lalake ug Babaye wala nagpasabot sa pisikal nga lawas sa babaye ug lalake, apan kini nagpasabot ug KINAIYA o “Nature”. HIYAS o “Character”. Busa ma lalake man o babaye ang pisikal nga lawas sa tawo, apan siha sa iyang espiritu, anaa ang kinaiya sa Lalake ug Babaye. Ug sa diha nga kini nga kinaiya MAHIUSA o adunay mahitabo nga “UNION” kini magasamkon ug manganak diha sa espiritu ug mga espirituhanong tawo.

Atong hinumduman nga ang Dios isip Espiritu “USA“ ra. Pasabot wala nay lain pa, ug nagpasabot usab kini nga siya TIBUOK ug dili mabahin bahin, ma putol putol o mabulag. Tungod niini ang Iya usab nga Kinaiya sa Lalake ug Babaye permanente nga NAHIUSA. Ug tungod niini nga pagkahiusa, nahimo Siya nga Labing Gamhanan, Labaw nga Makagagahum, Walay kinutuban, Walay pagkatun-as ug Dili mamatay. Ang sekreto sa Iyang pagka-Dios mao ang Iyang PAGKAHIUSA diha sa Iyang kaugalingon.

Atong hinumduman nga ang TAHAS nga gihatag sa Dios ngadto kang Kristo sa Genesis 1:26-28, dili lamang ang sumanay ug dumanghan, apan gitahasan usab siya nga MAGAGAHUM sa tibuok kabuhatan. Mao kini ang gitawag ug DOMINION.

Ug kini nga tahas, gihatag usab ni Kristo ngari kanato sa diha nga gihuyop niya ang Iyang Espiritu diin maana kita, diha sa lawas ug sa diha nga kita nahimong BUHING KALAG. Isip Espiritu nga nagpuyo sa lawas, aduna kitay TAHAS: nga kita Sumanay ug dumaghan isip mga espirituhaong katawhan sa Dios ug MAGAGAHUM sa tibuok kabuhatan, diin ang Kalinaw, Gugma ug Pagkamatarung sa Dios ang mahimo natong pang-goberno.

 

Ang katuyoan niining tanan mao nga ang Dios buot magmantala sa Iyang kaugalingon diha sa tawo. Ang hinungdan nga  gitagaan ug lawas ang tawo mao nga arun makita diha sa pisikal  mga butang ang dili makita nga Espiritu sa Dios. Mao kini ang TAHAS sa Kristo nga gisangon Kaniya sa Genesis 1:28, nga Iya usab nga gisangon kanato, sa diha nga Iyang gihuyop ang Iyang espiritu sa atong lawas.

Pananglitan, kina-iya sa Dios ang puro ug tiunay nga gugma. Bout Niya nga kini  mamantala diha sa kinabuhi sa tawo, diin ang tawo magpuyo sa tiunay gayud nga gugma, diin walay panaglalis, tinuoray nga pagkahiusa. Nga magpuyo ang tawo sa gugma nga walay gi-ila nga kaaway, walay pagpanaw sa katungod sa uban, pakigdait, diin ang kalinaw, kalipay ug langitnong pagkamaturong ang naghari sa matag usa.

Kabubut-on Niya nga ang Iyang GINGHARIAN (KINGDOM OF GOD) ma tukod dinhi sa kalibutan sa tawo, ingon nga naghari usab kini diha sa hut-ong sa espiritu. Gani ang mesahe nga gidala ni Ginoong Jesukristo, dili man ang mesahe sa kaluwas o GOSPEL OF SALVATION, apan kon atong basahon gayud ang GOSPELS, ang mensahe nga gidala ni Ginoong Jesukristo, mao ang GOSPEL OF THE KINGDOM OF GOD o mensahe sa Gingharian sa Dios.

Diha sa kinabuhi ni Ginoong Jesukristo samtang aniaa pa siya sa kalibutan, na mantala gayud ang PRESENSYA, GAHUM ug PAGBULUT-AN sa Dios. Ang KAALAM sa Dios nadayag sa Iyang pagpanudlo ngadto sa mga katawhan ingon ngadto sa Iyang mga desipolo. Wala Siya’y dakung katigayunan apan makapakaon siya sa 5,000 ka mga tawo pinaagi sa gamay nga pan ug isda lamang. Wala siya’y dakong balay ug daghan nga sakyanan, wala gani siya ma edukar sama sa mga magtutudlo sa balaod sa Iyang panahon, apan ang kalantip sa mga pagpadayag nga migawas sa Iyang mga baba hangtud pa karun nga 2000 kapin na katuig ang milabay, gi ila ug gi estudyohan pa sa mga ma-alamon. Ngano nga nahimo man kini ni Ginoong Jesukristo?

Ngano man nga kon nagkinahanglan siya nga mobayad sa buhis ngadto kang Ceasar, gipunit man lamang ang igbabayad gikan sa baba sa isda. Wala Siya’y daghan nga pangyamyam sama sa mga meriko ug albularyo, apan ang mga buta nakakita, ug ang mga bakul nakabarug ug ang nga patay nabanhaw man diha Kaniya?

Ang sekreto niining tanan nakaplagan ni Apostol Juan ug kini iyang gisulata sa John 10:30,  diin ni ingon si Ginoong Jesukritsto: “Ako ug ang akong Amahan usa ra!”

Madayag lamang ang Dios diha sa kinabuhi sa tawo kon kini NAHIUSA diha sa Dios. Makapanglihok lamang ang Tawo isip espiritu, ug isip imahe ug bayhon sa Dios sa diha lamang nga kini USA diha sa Dios.

Ang kamatuoran nga kita nahiusa diha sa Dios, makapalingkawas kanato gikan sa daan ug walay direksyon nga pagkinabuhi.Ang atong kinabuhi igsoon sama sa usa ka panaw o “JOURNEY”. Sama sa prodigal son, sa diha nga kita maka-amgo sa sayop sa pagbiya sa balay sa atong amahan, nga simbolo sa “FATHER’S HOUSE” o Kingdom of God, o presencya sa Dios o ang Garden of Eden, kita mosugod sa pagpanaw balik ngadto sa atong Amahan.

Ang ka-amgohan nga KITA USA DIHA SA DIOS, maoy sinugdanan sa atong panaw balik ngadto sa Dios, ug dili daghan igsoon ang nakasabot niini. Gani daghan ang molutos kanato ug magbiay-biay sama sa nahitabo kang Ginoong Jesukristo. Wala siya’y sala, apan iya lamang gipadayag ang kamatuoran, ug ang kangitngit wala mahiumot kaniya tungod sa kahayag nga iyang gidala. Ug gilansang nila siya sa Krus.

Igsoon magbantay ka, kay kini nga kamatuoran dili madawat sa huna-huna sa tawo nga na-anad sa pag-gamit sa iyang tawhanon o carnal nga huna-huna. Alang sa tawhanong huna-huna, binuang kini nga mga pagpadayag, tungod kay wala man silay espirituhanong pagsabot. Anaa na kanimo karun ang pagpili igsoon, kon mopadayon ba ikaw sa pagtugkad sa kamatuoran sa tinuoray nato nga pagka-kita diha sa Dios, o mobalik ug magpabilin ikaw sa imong na-andan nga pagtuo.  Ang imong desisyon niing butanga maoy maglatid sa dagan sa imong kinabuhi, sugod karun.

Mangutana ikaw, nga kon kita diay Espiritu ug dili makita, kay  nahi-usa man kita diha sa Dios sa espiritu pinaagi kang Kristo, diin gihimo  nga sama gayud sa Iyang imahe ug bayhon, nan kinsa ug unsa man diay kini ang lawas nga makita nato sa diha nga kita mo atubang sa salamin o ang lawas nga makita sa uban diri kanato?

Ang tubag mao, nga ang lawas nga makita kanato mao lamang ang sakoban sa tinuouray nga pagkakita, ug kini nga lawas o sakoban, diin  magmantala, magdayag, ug mopakita kon unsa man gani ang anaa naghari sa kinasuloran.

Busa kon ang naghari kanato ang huna-huna o salabotan sa tawo, diin ang kalag nahimulag sa espiritu, kini nga pagkabahin sa atong kinasuloran diha sa huna-huna nga tawhanon, ang lawas magmantala usab niini  ug ang makita kanato mao ang mga kina-iya sa pagkabahin-bahin, ug mga ideya ug pangutok nga tawhanon sama sa pagkamalupigon, walay kalouy, paka-mapalabilabihon, pagka-himantayon, kaguol, panag away, pagka-bintahoso, ug uban pang dautan nga bunga sa huna-huna sa tawo, apil na ang mga mahilas nga huna-huna ug binuhatan sa kangit-ngit.

Apan kon ang tawo, maka-amgo nga usa siya diha sa Dios, ug siya espiritu sama sa Dios, ang iyang salabutan anaa na sa mga butang sa Dios, ug tungod kay siya nagapa-ilalom naman sa renda sa Hari nga mao ang Dios ang iyang salabotan langitnon na ang mao nga ang iyang lawas usab, nga mao ang iyang sakoban, magamantala usab sa mga bunga sa espiritu sama sa kalipay, pagmaya, pagkalig-on diha sa Dios, gugma, kaluoy ug uban pa nga bunga sa Espiritu.  Dili lisod kini sabton igsoon, kay makita man ug ato kini nga ma-aninaw diha sa atong kinabuhi ug sa uban. Pina-agi sa iyang bunga…kay ang tawo gi-isip man nga usa usab ka kahoy, ato nga maila ang klase sa iyang salabotan o kon kinsa nga huna-huna nagagahom kaniya, ang huna-huna ba sa tawo o ang huna-huna sa Dios. Ang tawo nga USA diha sa Dios, magapamuhat dinhi sa kalibutan nga sama gayud sa Dios.

Sa Genesis 1:26-27, atong mabasa nga gibuhat sa Dios ang tawo nga lalaki ug babaye. Ang ato nga na-andan ug gituho-an niini nga bersikulo nga ang tawo gihimo nga lalaki nga tawo ug babaye nga tawo.  Tinuod kini kon kita motan- aw sa pisikal nga bahin, kay anaa man gayud lalaki ug bababaye nga tawo.  Apan atong hinumdoman nga ang Tawo gihimo sa Dios nga espiritu usab, busa ang makita nato sa pisikal mga padayag lamang sa unsa gayud ang anaa sa sulod sa espiritu sa tawo.

Kon kita magtu-on gayud sa orihinal nga texto sa nahisulat sa Bibliya ato nga makita nga ang pagkasulat niini ug kahulogan sahi o lahi ra na atong mabasa karon sa atong Bibliya. Kay ang nahisulat didto dili man nga ang Dios nagahimo ug lalaki ug babaye nga tawo, kon dili, nga ang tawo gihimo Niya nga lalaki ug babaye, pasabot, nga ang matag tawo  adunay duha (2) ka importanteng bahin, nga mao ang iyang pagka-lalaki ug pagka-babaye, kay sama sa Dios, dili man siya lalaki nga Dios ug babaye nga Dios, kon dili, anaa na Kaniya ang kapasidad ug kina-iyahan sa pagka lalaki ug pagka babaye, hinungdan nga wala Siya nagkinahanglan ug lain nga tawo aron manganak Siya, apan gikan sa Iyang kinatibuk-an nga pagka-Dios diin ana-a na Kaniya ang hiyas sa pagka-lalaki ug pagka-babaye, Siya nakahimo sa Iyang bugtong nga Anak nga mao si Kristo nga nadayag sa kinabuhi ni Kristo Jesus sa dinhi Siya sa kalibutan.  Gani, aron pag-matuod niini nga kamatuoran, niturok ang binhi sa Dios sa sabakan ni Maria bisan kon wala’y lalaki nga nakahilabot kaniya, pasabot nga tungod kay ang Dios perpekto, ug anaa Kaniya ang hiyas sa babaye ug lalaki, mahimo Siya nga mamugna ug anak nga Siya ra, ug kini gimatuod sa kinabuhi ni Jesus, diin ang liso sa balaan nga Dios natanom sa sabakan ni Maria nga wala nagagikan sa tawo. Ang kamatuoran mao nga, dili lang si Maria ang gitamnan sa binhi sa Dios, nga mao si Kristo, apan kitang tanan gayud.  Dinhi sa atong kalag (soul), nga mao ang babayeng bahin sa atong pagka-tawo-espiritu, gitanom na sa Dios, pina-agi sa atong espiritu nga anaa Kaniya, nga mao ang lalaking bahin, sa atong pagka-tawo-espiritu, ang binhi sa Dios nga mao si Kristo.  Ug susama ka Maria, kita manganak usab, pina-agi sa espiritu, sa kina-iya sa Dios nga anaa kang Kristo. Igsoon, ang makita nato sa pisikal, mga simbolo lamang sa mga butang pinadayag diha sa espiritu, tinago kini alang sa uban, apan adunay pipila ka linalang sa Dios nga gi-ablihan na ang salabotan aron makasabot niing mga butanga.

Kon kita espiritu ug sama sa Dios, anaa usab kitay kapasidad igsoon sa hiyas sa babaye ug lalake dinhi sulod sa atong espiritu. Ug sa pama-agi sa Dios ug sa Iyang balaanong katuyo-an, pagagamiton kini Niya aron matuman nato ang Iyang mando sa pagpadaghan dinhi sa kalibutan ug atong lukopon kini sa kaliwat sa Dios.  Buot sa Dios nga matawo dinhi sa kalibutan ang mga katawhan diin naghari na kanila ang huna-huna sa Dios ug dili na ang huna-huna sa tawo. Ikaw ug ako igsoon adunay kapasidad niini, nagakinahanglan lamang kita sa giya ug mando sa Espiritu alang sa pagpahitabo niini una diri kanato ug dinhi sa tibuok kalibutan.  Igsoon, katuyo-an sa Dios nga papason ang atong karaang kalibutan nga puno sa kadautan, kalibog, sakit, kamatayon, problema ug kasakaitan, sama sa panahon ni Noah, diin Iyang gipatay sa lunop sa tubig ang tanan nga mga dautan nga tawo, mao usab ang panghitabo karon diha sa kalibutan sa espiritu, magalunop usab ang kalibutan sa huna-huna sa tawo sa tubig, apan dili  tubig nga pisikal, kon dili tubig sa kinabuhi sa Dios, nga magapapas sa huna-huna sa kadautan sa tawo, ug magpabilin ug managhan ang katawhan nga nahi-usa na diha sa huna-huna sa Dios, mao kini ang pag-ampo nga gitudlo ni Ginoong Jesus, diin Siya mi-ingon nga sa inyong pag-ampo, pangayo-a nga ang kabubut-on sa Dios mahitabo dinhi sa yuta sama nga kini nahitabo sa langit.

Sa diha nga lukop na ang kalibutan sa mga katawhan nga USA na diha sa Dios, ang Iyang kabubut-on makita na dinhi sa atong pisikal nga kalibutan ug lawas sama nga kini dayag usab diha sa kalibutan sa Espiritu.  Ang grasya sa Ginoo, mao ang magapasabot kanato niing tanan.

Ang lalaking tawo nga si Adan, nagrepresentar kini sa Espirito sa Dios nga anaa sa tawo, nga mao ang kabahin sa tawo nga na-konektar ngadto sa Dios, mao kini nga kabahin sa tawo nga bugtong lamang nga makasabot sa mga espiritohanon butang sa Dios. Ug ang babayeng-tawo,  nagrepresentar sa kalag sa tawo, mao kini ang kabahin sa tawo diin anaa ang  iyang huna-huna, kabubut-on ug emosyon o mga pag-bati.

Dinhi sa Genesis, gipakita kanato sa Dios and importansya nga ang kining duha ka bahin sa tawo, nga mao ang iyang pagka-lalak ug pagka-babaye, magka hiusa kanunay ug magkuyog kanunay sa tanang panahon, aron matuman sa tawo ang katuyo-an sa Dios sa pagmugna kaniya, nga mao ang pag mando sa kalibutan ug tanang kabuhatan ug aron siya manganak ug katawhan nga sama gayud sa kinaiya ug huna-huna sa Dios, nga mao ang mopadayag sa himaya, sa Dios.

Sa Genesis kapitulo 2, atong makita nga sa diha nga nilakaw ang babayeng-tawo, nga si Eba, nga nagrepresentar sa atong huna-huna, kabubut-on ug emosyon,  ngadto padulong sa duha ka kakahoy sa sentro sa hardin, dili niya kauban ang lalaking-tawo nga si Adan nga nagrepresentar sa atong espiritu nga nahiusa diha sa sa Dios,  nag-inusara siya, busa wala nagauban kaniya ang giya ug huna-huna sa espiritu nga anaa ka Adan.

Ang pagpamuhat ni Eba nga dili kauban si Adan, o ang pag-gamit sa tawo sa iyang huna-huna, kabubut-on ug emosyon nga wala ang giya sa Dios, mao ang hinungdang sa iyang pagkatintal ug pagbuhat ug mga butang sahi ug lahi sa kabubut-on sa Dios.

Ang pagbuhat, paghuna-huna sa mga butang sahi o lahi sa kabubut-on sa Dios, gi-isip nga usa ka klase sa rebelyon diha sa gingharian sa Dios, ug tungod niini, ang tawo pagawason gikan sa hardin sa Eden o sa presensya sa Dios, tungod kay walay luna o kabahin man ang tawo nga mortal diha sa gingharian sa Dios.

Ang tawhanon nga panghuna-huna dili gayud mahiusa sa huna-huna sa Dios, kini la-agan, ug mabuot-buoton. Bisan asa lamang kini ma-abot, ug bisan unsa lamang ang masulod niini, nga wala gayud pagkaila ug pag-kausa sa huna-huna sa Dios, mao nga dali lang mosulod sa huna-huna sa tawo ang mga malaw-ay nga huna-huna, kayugot, pag-dumot, kalagut, kasina ug uban uban pa nga mga huna-huna nga layo kaayo sa huna-huna sa Dios.  Mao kini ang gitawag ug kangit-ngit sa huna-huna sa tawo, mao kini ang imperno sa huna-huna sa tawo, ug si kinsa man ang nagkinabuhi basi niini nga klase sa huna-huna, anaa usab nagpuyo sa kangit-ngit ug imperno nga klase sa kinabuhi.  Walay kalinaw ug puno sa problema ug kagubot, tinuod, kini ang kinabuhi sa walay kapahulayan. Usahay, mo padulong ang tawo sa drugas, sigarilyo, inom, sugal ug uban pa nga klase sa mga bisyo arun lang matabunan ang haw-ang niya nga kinabuhi.  Mangita siya ug solusyon sa gawas, nga unta ang tinuod nga sulbad niini, anaa ra man sa sulod, nga mao ang pag-hiusa pagbalik sa iyang babayeng parte ngadto sa iyang lalake nga kabahin, o ang pagkahiusa pagbalik sa kalag ug espiritu, sama sa usa ka managti-ayon nga kanunay nagakuyog, mao usab ang kalipay sa kinasuluran sa tawo, ang pagkahiusa sa kalag ngadto sa espiritu sa Dios.  Kini nga klase sa pagka-hiusa mao ang gipadayag ug nahasulat sa Awit ni Solomon, mao usab kini ang gitawag ug kaminyoon sa Nating Karnero, diha sa libro sa Pinadayag.

Sa diha nga ni a-abot na si Eba sa tunga-tunga sa hardin diin gitanom sa Dios ang Kahoy sa Kahibalo sa Maayo ug Dautan ug Kahoy sa Kinabuhi, siya nag-inusara lamang.  Kini nga mga kahoy, nagrepresentar usab sa 2 ka klase nga huna-huna, ang huna-huna sa tawo ug ang huna-huna sa Dios. Ang Kahoy sa Kahibalo sa Maayo ug Dautan mao ang tawhanong huna-huna diin nagapanglihok kini sa ideya o konsepto sa ma-ayo ug dautan. Gikan sa mata sa tawhanong tinan-awan iyang pagahusgahan ang iyang isig ka-ingon isip kini ba siya ma-ayo o dautan. Ang tawo nga adunay kinaugalingon nga pagka-matarung, ma-ayo ang iyang ipakita sa uban kay kini ang iyang gituhu-an nga maayo para kaniya.  Wala siya masayod, nga bisan pa man ang pinaka-maayo nga kina-iya sa tawo, sama alkitran ka-itum atubangan sa Dios. Kay ang pagkamatarung sa Dios, dili maayo lamang, apan kini balaan ug walay sagol nga pagpaka-arun ingonon, walay tinaguan nga mga motibo o kinaiya, lun-lun kalouy, grasya ug pagsabot ug pagkamang-gihatagon kini. Mao nga ang huna-huna sa Dios, gi simbolo sa Kahoy sa Kinabuhi. Hinumduman nato nga dili ang tanan nga maayo balaan, apan ang tanan nga balaan nga butang diha sa Dios, maayo.

Diha sa tung-tunga sa hardin, si Eba nihangad ngadto sa kahoy sa Kahibalo sa Maayo ug Dautan. Dinhi pa lang daan, ato na nga makita ang pagka-ignorante ni Eba sa mga butang sa Dios, unta, didto siya mo hangad sa Kahoy sa Kinabuhi ug Dili sa Kahoy sa Kahibalo sa Maayo ug Dautan. Sa diha nga nihangad na si Eba sa Kahoy sa Kahibalo sa Maayo ug Dautan, ang una niya nga nakita mao dayon ang serpente.

Dili ba sama kini sa huna-huna sa tawo, nga diha sa iyang mga sirkumstansya, tungod kay wala siya nahi-usa diha sa huna-huna sa Dios, ang una dayon niya makita mao ang problema, sakit, kamatayon, kapaitan, mga limitasyon sa iyang kinabuhi, ka walay pagla-om, ug uban pa nga mga tawhanong pag-bati. Kon unta nahi-usa lamang siya diha sa huna-huna sa Dios, diha sa iyang sirkumstansya, bisan unsa pa man kini, ang iya lamang unta nga makita mao ang grasya, gugma ug pagla-om, diin ang iyang kinabuhi maputos sa kalipay, pagmaya ug kadagaya sa tanang butang, ug dili kapaitan, sakit o kamatayon.

Kon ikaw adunay ha-it nga mga mata sa espiritu, ikaw makapanguta gayud, diin man diay gikan ang serpent nga nakita ni Eba, kay kon ikaw mobalik pag-basa sa Genesis kapitulo 1, dili man nato mabasa nga ang Dios nagahimo ug serpente, hinuon siya nagahimo sa mga mananap apil na ang bitin, apan walay serpente niini, kay gani, ang tanan Iya man nga gitawag ug maayo.

Kini nga kamatuouran magatay-og sa mga karaan na kaayo nga mga pagtulun-an nga wala diay basihanan diha sa pulong sa Dios.

Ang huna-huna sa tawo, kon mahibulag gani sa huna-huna sa Dios, o ang kalag bulag gani sa espiritu, makahimo kini siya ug klase klase nga mga ideya ug huna-huna nga wala gayud basihanan diha sa huna-huna sa Dios.  Sama sa serpente, nga bisan kon walay gihimo ang Dios nga serpente, naghimo ang huna-huna sa tawo ug serpente. Sa kangit-ngit sa huna-huna sa tawo nga nahimulag sa huna-huna sa Dios, nagahimo siya ug klase klase nga mga butang iyang gikahadlokan, tunguod kay anaa man siya sa kangit-ngit sa iyang huna-huna ug nag-inusara. Dili ba nga ang tawo nga anaa sa kangit-ngit unya nag-inusara, mahadlok siya ug daw makakita siya ug maligno, bisan kon wala diha, bunga sa iyang huna-huna sa kahadlok. Wala kini kalainan sa sakit, problema ug mga kapaitan, nga gi-ila sa tawhanong huna-huna. Dili man nato makita sa Genesis kapitulo 1 nga adunay sakit, problema o kapaitan nga gihimo ang Dios, apan sa kinabuhi sa motal nga tawo, siya nagahimo ug sakit, problema ug kapaitan sa iyang huna-huna nga nahimong adunay kamatuoran kaniya kay kini man ang gituho-an sa iyang tawhanon nga panghuna-huna. Ang sakit, problema o nga kapaitan mahimo nga kabahin sa imong kinabuhi kon kini imong tuho-an, tungod kay sa Genesis 1:27, ang tawo gitagaan na ug gahum sa pagmando, busa sumala sa atong i-mando ug tuho-an sa atong kinabuhi, mao usab ang mahimong tinuod o makabaton ug kamatuoran kanato.

Kon wala nimo tuho-I ang sakit, nan wala usab kini gahum batok kanimo ug kini siya dili makapanglihok sa imong kinabuhi. Diha sa landong sa huna-huna sa Dios, nga mao ang Kahoy sa Kinabuhi, magalakaw ikaw sa kinabuhi nga madagaya-on diin aduna ikaw kagawasan gikan sa tanan nga klase sa sakit, problema o kapaitan, nga na-ilhan lamang sa mortal nga tawo o tawhanon nga huna-huna apan walay luna sa huna-huna nga nahi-usa na diha sa Dios.

Atong hinumduman, nga ang serpent nakita lamang ni Eba o sa babayeng-tawo, o kalag, ug kini nitumaw lamang sa diha nga siya halayo ug wala makig-uban kang Adan o sa lalaking-tawo nga mao ang espiritu.  Dinhi atong masabot, nga ang serpente, nahimo lamang diay sa huna-huna sa tawo, ug wala gayud kamatouran diha sa huna-huna sa Dios.

Dinhi tataw kaayo nga ang serpente nga nakita ni Eba, bunga lamang sa iyang tawhanong huna-huna ug ilusyon lamang kini, sama sa huna-huna sa tawo nga wala mahi-usa diha sa huna-huna sa Dios nga nagahimo-himo ug mga idea nga wala gayud kamatuoran diha sa Dios.  Mao kini ang estado sa tawo kon ang kalag ug babayeng-bahin kaniya mahimulag sa lalaking-bahin kaniya, nga mao ang espiritu, ignorante siya sa mga butang sa Dios ug dali kini siya mag ilusyon ug matintal sa iyang kaugalingon nga huna-huna, ug malaglag. Kini nga kamatouran nag-pasabot, nga sa diha ang tawo mobiya sa iyang pagka-usa diha sa Dios, sama sa pagbiya sa babayeng-bahin sa lalaking-bahin, ug siya nilakaw sa hardin nga nag inusara, ang tawo nag kinabuhi lamang sa giya sa iyang huna-huna ug emosyon, ug wala ang presensya ug huna-huna sa Dios, nga girepresentar sa lalaking-tawo, ug siya sugod na nga makakita ug mga butang nga wala himo-a sa Dios, sama sa serpente.

Tungod kay ang babayeng-tawo, wala man siya’y koneksyon ngadto sa Espirito, nga mao ang lalaking-tawo, wala siya’y panabot sa mga butang sa Dios ug kahibalo sa kamatuoran diha sa Dios, busa kon ang babayeng-tawo lang ang mag-inusara ug wala ang presenscya sa lalaking-tawo, mo abot kaniya ang mga huna-huna nga walay kamatuoran diha sa Dios. Mao kini ang gitawag ug mga ilusyon, mga pantasya nga walay kamatuoran, ug kini mao ang “Huna-huna sa tawo” nga nahimulag sa “Huna-huna sa Dios.”

Ang Tawo gimugna sigo ug samala gayud imahe ug bayhon sa Dios, kabubut-on sa Dios nga kita magamantala sa iyang kina-iya ug magalihok subay sa Iyang kabubut-on ug sama gayud kaniya nga Dios, tungod kay kita sama Kaniya nga ESPIRITU.

Kon ang tawo espiritu, niining puntuha kita makapangutana, ug unsa man diay  ang mga pama-agi sa espiritu, arun kita makasabot ug makahibalo ug makapanglihok diha sa espiritu.

Samtang gi-ablihan sa Dios ang atong mga salabotan,  atong sabton ang pama-agi nga nagapanglihok ang Dios pina-agi sa kabuhatan sa Genesis 1.  Dinhi sa premirong libro sa Bibliya atong masabot ug tataw kaayo ang pagpanglihok sa Dios isip espiritu.

Sa Genesis 1, giunsa man pagmugna sa Dios ang langit ug ang yuta?  Dili ba, Iya lamang kini nga gipamulong, ug nakabaton kini ug katumanan. Busa sa samang paagi, isip espiritu kita nga nahi-usa sa Dios, pina-agi sa Pulong lamang diay, ang tanan ug tanan gayud NAMUGNA ug mahimong ADUNAY KATUMANAN! Sa ato pa, ang pagpanglihok sa Dios, sumala sa Iyang gimantala sa Genesis kapitulo 1, pina-agi lamang diay sa pulong, ug dili pina-agi sa mga pisikal nga pagpamuhat.

Apan, basahon ta pag-ayo ang Genesis, aron dili kita masalaag sa atong pagsabot niini, nga sa diha nga namulong lamang ang Dios, ang iyang gisulti mao nga, “Maghimo kita…”. Pasabot, adunay pagkausa diha Kaniya, sa dihang siya mamuhat. Mao usab ang pama-agi kanato isip mga tawong-espiritu, magapamohat ug magapanglihok kita diha sa pagkahiusa nato sa Dios aron ang Iya lamang kabubut-on ang matuman diri kanato, us sa ingon nga pa-agi lamang, nga ang atong ipamulong makabaton ug latumanan.

Daghan sa mga tawo karun nga naka-kita niini nga kamatouran sa gahom sa pagpamulong, ug ila kini nga gigamit sa ilang tawhanong panghuna-huna arun pag kuha sa mga butang ilang nagustuhan. Pananglitan, adunay mga Kristohanon nga mo adto sa mga baligya-anan sa sakyanan, ug ila kini nga paga-ampo an arun kini nila ma-angkon. Gani, kadaghanan kanila nahimo nga kataw-anan sa sirkulo sa mga negosyante ug mga sakyanan, kay kadaghanan sa nag ampo sa mga sakyanan wala man nila ma-angkon. Ngano man kini? Tungod kini kay sayop ug sukwahi ang pag-pamuhat nila sa pama-agi sa Dios. Ma-aduna lamang katumanan ang atong ipamulong, kon kini nagagikan sa huna-huna nga usa diha sa Dios, ug dili gikan sa kahakog ug pagka-materialismo lang sa tawhanong huna-huna, aron siya ana-ay ikapasigarbo kon siya aduna nay sakyanan, o bisan unsa pa man nga mga material nga butang nga iyang gusto. Ang huna-huna sa tawo, kayo-an, kay nagsukad man kini sa kamatuoran nga ang tawhanong huna-huna walay kabahin sa gingharian sa Dios. Hinungdan, ang kabos nga pangisip sa tahanong huna-huna sige lamang ug pangayo sa Dios o sa iyang isig-kaingon.  Apan ang huna-huna nga nahiusa sa Dios, dili kinahanglan mangayo, kay siya nasayod nga kon unsa man ang gipanag-iya sa Dios iyaha usab, ug sa panahon nga siya magkinahanglan sa bisan unsa man nga butang, kini igahatag sa iyang Amahan nga tag-iya sa tanan.

Ang huna-huna sa tawo, puno sa mga aktibidadis ug pagpanglihok nga pisikal. Susama sa nahitabo sa daghan nga mga pundok sa relihiyon, diin hapit tanan nga pagpanlihok, pisikal lamang. Hinungdan, nga bisan sa kakapoy sa pisikal nila nga pagpamuhat, ug mga tawhanong pagpaningkamot, ang ilang mga kinabuhi walay kausaban, ug wala mamantala ang kinaiya sa Dios. Ang ilang mga pag-ampo walay tubag ug ang ilang mga problema walay kasulbaran, ug ang ilang kinabuhi nagtuyok sa problema, kasakitan, sakit hangtod sa kamatayon. Kadaghanan, nangamatay nalang, apan wala gayud nakatagamtam sa kinabuhi nga usa diha sa Dios.

Kon ang Dios isip espiritu nagapamuhat lamang pina-agi sa pulong, kita mangutana, unsa man ang Pulong (Word) nga gipamulong sa Dios diha sa Genesis. Mo adto kita sa Juan 1:1, ug ang kasulatan nagsulti, “Sa sinugdanan mao ang Pulong, ug ang Pulong diha na sa Dios ug siya Dios.”

Ang pulong sumala sa Juan 1:1, mao si Kristo nga kauban ug nahiusa na diha sa espiritu nga anaa sa Dios. Pasabot, nga ang pulong mao ang kinatibuk-an sa huna-huna o kabubut-on sa Dios diha ni Kristo. Sa atong kinabuhi, kon kita magapanglihok isip espiritu, kita magapanlihok pina-agi sa Pulong lamang, pasabot, nga pina-agi sa huna-huna ni Kristo nga nahiusa diha sa Dios Amahan. Si Jesus nagaingon, nga Siya nagapamuhat lamang sa mga butang nga gisugo Kaniya sa Amahan, ug kini nagatudlo kanato nga sa susama nga pama-agi, magapanglihok kita sibo ug tukma gayud sa huna-huna sa Dios ug dili sa atong tawhanong huna-huna, mao kana ang pasabot sa pagpamuhat pina-agi sa pulong.  Sa diha nga ang atong huna-huna usa diha sa huna-huna ug kabubut-on sa Dios, dili kita mapuno sa mga aktibidadis nga tawhanon nga makahatag lamang ug kakapoy sa lawas ug kalag, apan magalihok lamang kita sibo sa gisugo kanato sa Dios.  Niini nga klase sa pagpamuhat, adunay kalipay ug katagbawan ug makita nato ang resulta sumala sa gisulti kanato sa Ginoo.

Pananglitan, diha sa Genesis, sa diha nga adunay kangitngit, wala kini batuki o alkontraha sa huna-huna ni Kristo, apan tungod kay nasayod Siya nga ang Amahan mao man ang kahayag nga walay pagkapalong, Siya namulong lamang sa pag-ingon… “MAADUNAY KAHAYAAG”… ug sa diha diha may kahayag na. Mao kini ang pama-agi sa PAG-PANGLIHOK sa ESPIRITU, sibo sa kinaiya ug kabubut-on sa Dios, kita magmantala niini ngadto sa tibuok kabuhatan.  Ang tinuoray nga nahi-usa diha sa huna-huna ni Kristo nga nahi-usa sa huna-huna sa Dios, dili salamangkero diin gusto kanunay nga maghimo ug magik arun makuha ang pagdayeg sa ubang tawo, apan, tawo nga usa diha sa Dios, hilom ug naghulat lamang sa mga sugo sa iyang Amahan, una siya molihok, bisan pa man sa kamatuoran ang tibuok kagahom sa Dios anaa na kaniya sa iyang pagkahiusa sa Dios.  Sama ni Jesukristo, bisan kon anaa Kaniya ang kinatibuk-ang gahom sa Dios, wala niya batuki ang pag-lutos ug pag-lansang Kaniya sa krus, kay Siya nakasabot nga kini kabubut-on sa Amahan, ug ma-ania siya sa kalibutan alang sa pagtuman sa kabubut-on sa Amahan, hinungdan, ang Balaang Espiritu, nga nagpakita pina-agi sa usa ka langam, nagadeklara kang Jesus, nga kini mao ang Akong Anak, ug Siya Akong gikalipay.

Kita usab  “espiritu” nga anaa nagapuyo sa lawas sa tawo, ug kabubut-on sa Dios nga kita magapanlihok sama gayud Kaniya, isip instrumento sa pagpahitabo sa Iyang kabubut-on dinhi sa yuta, nga mahisama kini sa langit.

Human nato masinati ang pa-maagi sa Dios sa pagmugna sa mga butang sa Genesis, mo adto kita pag-susi kon gi-unsa usab Niya pagbuhat ang tawo. Dinhi atong makita nga walay kahasol, kalisod ug kahago sa pagpanlihok sa Dios, ug natala sa Kasulatan nga sa dihang namulong ang Dios nga , “BUHATON NATO ANG TAWO” ug sa diha-diha ang tawo, anaa na. Mao kini kon magapanglihok ang espiritu ug ang Dios nagapadayag niini kanato isip sumbanan sa atong pagkinabuhi dinhi sa kalibutan sa espiritu. Ug ikaw igsoon adunay spirituhanong dalungan, imo karon nadungog ang tingog sa Espiritu nga nakig sulti kanimo pina-agi niin nga mga sinulat. Hilabihan ka halayo gayud ang huna-huna sa tawo sa huna-huna sa Dios, daw sama sa adunay bung-aw nga nag-ulang niini nga dili matabok, kon dili pina-agi lamang sa huna-huna ni Kristo. Tungod kay kita nahimo nga kabahin sa saad sa Dios ngadto kang Kristo, kita nahatagan sa katungod ug taytayan aron makalatay gikan sa huna-huna sa tawo ngadto sa huna-huna sa Dios. Unsa man diay ang angay nato nga buhaton? Ilhon lamang nato ang kinabuhi ni Kristo nga ani-a na sulod nato, ug tugotan nga kini makapanglihok kanato, wala gikinahanglan ang atong panabang niini, kay ang Dios completo sa gahum aron Niya mapahitabo sa atong kinabuhi ang Iyang kabubut-on.  Sama sa pag-tuo sa usa ka bata, andam kita nga manugyan ngadto Kaniya sa atong tibuok kinabuhi, bisan unsa man ang atong sitwasyon karun. Sama sa pagkausa sa bana ug asawa diha sa kasal sa kaminyoon, mao usab ang pagka-usa  sa atong kalag ngadto sa espiritu sa Dios. Mao kini ang kaminyoon o kasal diin gi-ingon sa Dios nga ang duha mahimo na nga usa, pasabot, ang nabulag nga huna-huna sa tawo ug huna-huna sa Dios, ma-usa na diha sa kinatibuk-an nga huna-huna sa Dios.

Kon gusto nimo nga mahitabo kini kanimo igsoon, kon gusto nimo ma ambit ang kinabuhi nga gihisgutan dinhi, ang kinabuhi sa pagka-usa diha sa Dios, diin imong Siya nga ma experyensyahan sa matag gutlo sa imong kinabuhi, kinahanglan andamon nimo ang imong huna-huna, nga mausab kini, nga motabok kini ngadto sa huna-huna sa Dios.  Sama kang Abraham nga gitawag sa Dios, sa pagbiya sa iyang lugar ug na-andan nga pinuy-anan, alang ngadto sa yutang saad, mao usab ang Kon gusto nimo nga mahitabo kini kanimo igsoon, kon gusto nimo ma ambit ang kinabuhi nga gihisgutan dinhi, ang kinabuhi sa pagka-usa diha sa Dios, diin imong Siya nga ma experyensyahan sa matag gutlo sa imong kinabuhi, kinahanglan andamon nimo ang imong huna-huna, nga mausab kini, nga motabok kini ngadto sa huna-huna sa Dios.  Sama kang Abraham nga gitawag sa Dios, sa pagbiya sa iyang lugar ug na-andan nga pinuy-anan, alang ngadto sa yutang saad, mao usab ang hagit sa Dios kanimo karon, andam ba ikaw mobiya sa imong na-andan nga kinabuhi, arun imong ma-tagamtaman ang bag-o nga kinabuhi diha Kaniya.  Aduna ba ikaw katakus biya-an ang imong kaliwatan o na andan nga mga kina-iyahan, huna-huna, systema ug mga gituhoan nga walay kamatuoran diha Kaniya. Kon ikaw andam na, ilha Siya diha sa imong kinabuhi ug sa tanang butang sulod ug gawas kanimo, igo nga makita nimo Siya sa tanan, niini, ikaw mosugod na sa paglakaw ngadto sa imong yutang saad, Pamalandongi kini igsoon diha sa sulod sa imong espiritu ug kasing-kasing, kay ang mga butang sa Dios dili masabot sa imong tawhanong huna-huna, ang huna-huna lamang sa Dios, ug hangtod dili nimo maambit ang Iyang huna-huna, kawang lamang ang tanan nga tawhanong pagsabot kay dili ug dili gayud kini siya makasabot sa Dios.

Angay nato nga mahibaloan nga ang kadaghanan sa atong makita karon gimugna sa tawo sumala sa iyang huna-huna nga tawhanon. Apan niini nga klase sa pagpamuhat, limitado ang tawo.  Bisan pa man sa iyang hataas nga ka-alam, ang huna-huna sa tawo, wala gihapon nakawagtang sa sakit, kakabos, kapit-os, kasakitan, bisan pa man ang nagkalain-lain nga medisina o tambal nga namugna sa tawo, wala gihapon nakapahunong sa sakit ug kamatayon. Ang kamatuoran mao nga sa huna-huna nga nahiusa na diha sa Dios, ang tanan nga butang  gayud anaa ra dili makakita nga kalibutan sa espiritu, ug unsa man gani ang  pagpanginahanglan niini, wala kinahanglana nga buhaton pa kini sa usa ka pabrika o planta, apan pina-agi sa kinabuhi ni Kristo, diha sa huna-huna nga na-usa na sa huna-huna sa Dios, ang tanan makabaton ug katumanan.

Apan ang hunahuna sa tawo kulang sa pag-sabot niining mga butanga, walay kapasidad ang huna-huna sa babayeng-bahin kanato sa pagsabot sa mga butang sa espiritu, busa ang ato nga pagla-om arun mahatagan ug katumanan ang tanan nga mga butang nga buot sa Dios mahitabo dinhi sa kalibutan mao lamang ang pagka-hiusa sa atong huna-huna ngadto sa  huna-huna sa Espiritu nga mao ang huna-huna ni Kristo, aron atong matagamtaman  ang mga ma-anindot ug tinagong butang diha Dios.  Kay ang huna-huna sa tawo, nga mao iyang utok kauban ang iyang emosyon, bisan pa man unsaon pagpasabot wala kini kapasidad nga makasabot sa mga espirituhanong mga butang, mao kini ang hinungdan nga ang tawo nga nagsalig sa iyang tawhanong huna-huna mag-padayon gihapon sa pagpakabuhi isip tawhanong binuhat, nga ulipon sa iyang tawhanong mga tinguha, kau-lag, ug kinaiya, bisan kon siya nahibalo na unta nga DIHA SA DIOS kita nabuhi ug makapanglihok sa atong pagka KITA, apan dili niya kini ma experyensyahan kay ang pagsabot niya niini kutob lamang sa iyang tawhanong huna-huna. Hinumduman nato nga ang huna-huna sa tawo, usa lamang ka ilusyon, ug walay kamatouran o kahingpitan, tungod kay wala kini mahiusa diha sa Dios.

Dinhi makapangutana kita, unsa man diay ang angay natong buhaton aron mabatunan ang huna-huna sa Dios nga mao ang huna-huna ni Kristo.  Ang tubag mao nga – WALA na ikaw angay pa nga buhaton tungod kay ang huna-huna ni Kristo gitanom naman sa matag usa kanato, ug busa anaa na kini sa kinahiladman sa matag-usa kanato,  igo  nalang nato kini nga ilhon, sinati-on ug tuho-an, sumala sa pagtuo nga iyang gitudlo sa Hebrohanon 11:1.

Sama kang Ginoong Jesus, yano Niya nga gisulti nga Siya ang ug ang Ginoong Amahan, usa ra, ug Iyang gipakita kanato, nga bisan ug ania Siya sa kalibutan, Siya nagkinabuhi diha sa dapit o hut-ong sa dili makita nga kalibutan sa Espiritu bisan pa ug ang Iyang lawas ania sa kalibutan sa tawo.

Dili nato mabasa sa Kasulatan nga nakig-hiusa Siya sa usa ka systema, usa ka tawo, pundok o bisan unsa pa man nga makita sa mga pisikal nga mata sa tawo, apan Siya nakig-hiusa lamang sa Dios nga Iyang Amahan ug atong Amahan sa pag-ingon, “AKO UG ANG AKONG AMAHAN USA RA.” Ang huna-huna sa tawo, la-agan nga mao ang kinaiya sa babayeng-tawo nga si Eba ug hangtud dili siya makig-hiusa ug magpailawon sa huna-huna sa Dios nga anaa kang Kristo, nga gisimbolo ni Adan, ang tawo magpabilin sa iyang mortal nga ka-amgohan o salabotan, piniriso sa iyang huna-huna nga kanunay magdala ug kasakitan, kapakyasan, sakit ug nagkalain-lain nga mga tawhanong emosyon, mao nga maingon nato nga ang iyang kinabuhi naa sa kangit-ngit ug walay kalinaw.

Si Jesus nagdeklarar, “AKO UG ANG AKONG AMAHAN USA RA”.  Buot Niya nga masabtanan nato ang kamatouran nga ang Magbubuhat ug ang binuhat, ang Magmumugna ug ang gimugna “USA RA”, dili managlain ug dili ma-bahin, ug sila sama nga anaa sa walay sinugdanan ug walay katapusan nga kalibotan sa espiritu. Mo-tuo ba ikaw ni-ini igsoon?

Apan lagi, ang huna-huna sa tawo molingla kanato kanunay ug magaingon kanato nga kita ug ang DIOS managlahi, tungod kay aduna kitay lawas, ug ang DIOS, espiritu ug walay lawas. Apan, ang kamatuoran mao nga ang atong lawas ug ang DIOS konektado kay matud pa ni Salmista David sa Psalm 139,  “Giusisa Nimo ang akong kalihokan ug imong gihan-ay ang akong mga adlaw, gisulat mo ang tanan sa Imong basahon, bisan wala pay usa niini nga nahitabo”.

Unsa man kining nga “BASAHON ” o libro nga gihisgotan diha sa Salmo 139? Mao kini ang gitawag ug atong salabotan nga anaa sa likod sa atong huna-huna. Kini nga Balaan nga Salabotan mao ang nag-umol ug nagdiktar aron ma porma ang atong lawas ug ang tanang kabahin niini, samtang  diha pa kita sa sabakan sa atong inahan. Ug kini nga “salabotan” likod sa atong huna-huna, nagapanglihok dinhi kanato buntag ug gabii ug walay hunong, hangtud sa hangtud, kay kini kabahin  nga eternal ug walay kinutoban. Dili kini usa ka katingalahang makina apan kini kabahin sa atong tinuod nga espiritohanon pagkakita diha sa Dios. Dili kini nato makita, ni mahibalo-an ang kolor o bulok, o kon unsa ang porma niini apan dinhi niining espiritohanong kabahin sa atong pagkakita a-naa nakatago ang kahibalo sa tanang ug kinatibuk-ang mga butang ug ang  kaalam ug gahom sa DIOS, mao kini ang atong pagka-kita sumala sa pagmugna kanato sa Genesis 1:26.

Pananglitan, kon masamad ang atong tudlo, kini nga espirituhanong Salabotan diha likod sa atong huna-huna, ang hilom nga mo-trabaho sa pag-alim sa samad nga gani human sa pipila ka adlaw nalimot na lamang kita nga masamad diay kini. Gimugna kita sigo ug sama gayud sa Dios ug ang maong pagkasusama nato sa Dios naka-patik ug naka-programa na diha sa atong SALABOTAN, likod sa atong tawhanong huna-huna, ug kon kini nga salabotan, nga mao ang Pangisip ni Kristo, atong tugutan nga makapanglihok dinhi kanato, dili kini siya  mohunong sa pagpanglihok hangtud madayag ang atong pagka-sigo ug pagkasama gayud sa IMAHE sa Dios. Unsa man ang hinungdan nga kini nga salabotan sa Dios diri kanato usahay dili o hinay nga makapanglihok kanato? Ang hinungdan mao ang huna-huna nato nga tawhanon, kay kini ang mo alkontra kanunay sa mga plano ug kabubut-on sa Dios.  Hinumduman nato nga sa Genesis 1:27, gihatag na sa Dios kanato ang kagahum sa pagmando sa atong kinabuhi, busa, ang salabotan sa Dios dinhi sulod kanato, dili makapanglihok kon siya dili usab tugotan sa huna-huna sa tawo.  Ang Dios matarong, ug Siya anaay respeto sa gahum sa tawo sa pagmando nga Siya ra usab ang naghatag. Gikinahanglan Niya ang pagsanong, pakig-hiusa sa huna-huna sa tawo, diha sa Iyang huna-huna, sama sa usa ka hari nga mohatag sa iyang gingharian ngadto sa lain nga Hari, mao usab ang katuyoan sa Dios, nga kita isip hari sa atong mga kaugalingon, atong ihatag ang atong gingharian, nga nagsimbolo sa atong kinabuhi, ngadto Kaniya aron Siya na ang mahimo nato nga Hari. Ang Dios diri kanato, mahimo na nga Hari sa mga hari usab.

Kanunay si Jesus naga tudlo kanato bahin sa PAGTOO ug ang epekto o resulta niini dinhi sa atong kaamgohan o salabotan. Ang tawo nga wala mahi-usa ang lalaki (male-spirit part) ug babaye (female-mind, emotion part) nga kabahin sa iyang pagka siya, nag-kinabuhi nga saag ug walay klaro nga direksyon sa kinabuhi, ug ang pagkapikas sa atong pagkatawo napamatud-an sa atong gituhu-an nga duha ka huna-huna nga atong gi-ila, nga mao ang …. HUNA-HUNA NGA KANUNAY NGA GIGAMIT SA TAWO (the conscious mind) ug ang HUNA-HUNA LIKOD SA HUNA-HUNA (the sub-conscious mind).  Apan sa pagkatinuod, dili duha ang huna-huna o pangisip sa tawo apan usa lamang, kay kini nga sayop nga pagtuo sa tawo nga duha ang iyang huna-huna, bunga lamang sa iyang pagka-pikas sa iyang lalaki ug babaye nga bahin sa iyang pagka siya.

Ang kamatuoran, usa lang ang huna-huna sa tawo nga mao ang kabahin sa iyang kalag nga kabahin sa iyang babayeng kinaiyahan, samtang anaa usab ang iyang SALABOTAN nga mao ang huna-huna sa Dios nga kabahin kaniya sa iyang lalaken-ong parte sa iyang pagka espiritu.

Kon ugaling ang huna-huna sa tawo nga anaa sa iyang kalag, la-agan ug wala makig-kuyog o makig-hiusa sa iyang espiritu diin ang huna-huna sa Dios nakatago, daw sa panabot sa tawo aduna siyay duha ka huna-huna, apan ang sa pagkatinuod, ang huna-huna sa tawo diha sa iyang kalag ilusyon lamang ug wala kini kamatuoran diha sa espiritu, sama ni Eba nga nakakita ug serpente bisan kon ang Ginoo wala nagabuhat ug serpente, mao usab ang tawo nga himulag sa huna-huna sa Dios, siya nagkinabuhi layo ug sahi sa  kamatouran diha sa Dios, sama kang Eba, tungod kay halayo siya ka Adan, ang serpente daw buhi kaniya ug iya kini nga gituhu-an nga buhi gayud, bisan kon kini walay kamatouran sa Pulong sa Dios nga mao ang Huna-huna ni Kristo.

Ang huna-huna sa tawo kabos sa kaalam sa Dios, busa kini nga huna-huna makabaton lamang ug kahibalo pina-agi sa mga butang mabati niya sa iyang palibot, ug pinaagi sa edukasyon ug kultura, ug mga tradisyon ug mga kasinati-an sa kinabuhi nga maoy nag umol sa iyang kinaiya ug na-ugmad ug mga pagbati ug pangisip nga maoy gisubay sa iyang kinabuhi ug kini tanan bunga lamang sa iyang ka-gustohan o desisyon nga iyang gihimo sa matag gutlo sa iyang pagkinabuhi nga tawhanong linalang.

Sanglit, kon moingon ako nga ang 2+2=5 kamo motubag  dayon nga nasayop ako kay ang tubag 4 man, kay kini sumala sa gitudlo kanato sa eskwelahan diin kita nakakuha ug edukasyon. Sa samang pama-agi ato nga gi-umol ang atong huna-huna nga tawhanon ngadto sa mga butang o ideya nga mosigo kon unsa ang atong gusto nga tuhu-an o mahitabo, sama usab kon unsa ang atong pagtuo bahin sa Dios ug sa uban pang mga butang sa atong kinabuhi. Apan ang kamatuoran mao, nga kadaghanan ni-ini nga mga huna-huna nga tawhanon, walay kamatuoran diha sa Dios.

Pananglit, imong gituhoan nga walay mahigugma kanimo tungod kay ang imong mga ginikanan nagkabulag man, o kaha tungod kay ikaw nagatoo nga dili ikaw maanyag o ambongan. Usahay mo-ingon ikaw sa imong kaugalingon nga dili ka sama ka alisto sa uban, mao nga imong gipasagdan imong kinabuhi, tungod kay ikaw mismo wala nagtoo nga ikaw adunay kapasidad ug katakos sa pagbuhat sa mga butang nga imong gustong buhaton.

Ang tanan nga tawhanong pagtoo sa tawo, wala maporma  kaniya sa diha diha dayon, apan kini nagsugod lamang sa mga gagmay nga tawhanong panghuna-huna nga nitumaw sa iyang kalag, dayon kini nga tawhanong huna-huna iyang gituhuan nga tinuod ug gidawat sa walay pagsupak, ug kini nga sayop niya nga pagtuo maoy naghatag ug kinabuhi sa iyang tawhanong panghuna-huna, nga sa diha diha nagsugod pagpanglihok sa iyang kinabuhi, bisan kon ang tawo ignorante nga ang bunga niini, tawhanon ra usab, kay kini walay kamatouran diha sa Dios. Sama ni Eba, bisan kon walay kamatuoran ang usa ka serpente diha sa Dios, sa diha nga nga iyang tawhanong huna-huna nagmugna ug serpente, iya dayon kining nakita diha sa Kahoy sa Kahibalo sa Maayo ug Dautan, ug dayon ang serpente nakabaton ug kinabuhi ug nakigsulti na kini kaniya. Ang resulta, ang serpente nga gimugna sa huna-hana ni Eba, mao ra usab ang nagdala kaniya sa pag-batok sa sugo sa Dios nga maoy hinungdan sa ilang pagkagawas sa hardin. Sama sa tawhanong huna-huna nga mamugna sa utok sa tawo, sa diha nga kini makabaton na ug kinabuhi pina-agi sa sayop niyang pagtuo, kini magapamuhat sa pag-tudlo sa tawo sa pag-batok sa sugo ug kabubut-on sa Dios.

Ang huna-huna sa tawo adunay tigumanan sa iyang kahibalo ug tanan nga memoriya o experyensya sa kinabuhi. Ug tungod kay ang kini nga huna-huna, wala man mahiusa diha sa Espiritu sa Dios, bisan pa man ug bakak o walay kamatuoran ang gituho-an sa huna-huna, ang tawo dili gayud maka-amgo nga siya diay nagatuo sa butang walay kamatuoran, tungod kay ang Espiritu lamang sa Dios and adunay kapasidad sa pag ila sa Kamatuouran ug sa dili, sumala sa gisulti ni Kristo, “ AKO ANG KAMATUORAN.”pasabot, hangtod dili kita ma-usa diha sa huna-huna ni Kristo, wala kitay kapasidad pag-ila sa Kamatouran ug sa bakak.

Sa diha nga ang tawo sa iyang huna-huna nagatuo na sa usa ka butang o ideya nga tinuod bisan kon kini sukwahi sa kamatuoran diha sa dios, mahimo kini nga tinuod diha kaniya ug iya kini nga ma-experyensyahan, tungod kay ang tawo gihatagan man sa Dios og kagahom sa pagmugna ug ang iyang sayop nga gituho-an  mahitabo ug matinuod gayud sa iyang kinabuhi. Sama sa usa ka bata nga nagatuo nga dili siya makapasar sa pasulit,  dili ikapangutana kon siya mahagbong gayud, tungod kay ang atong kabubut-on adunay gahom nga mangita gayud ug ekspresyon nga mahitabo ang iyang gituhoan. Dinhi atong masabtan, nga ang atong tawhanong hunahuna mao diay sa kanunay ang hinungdanan sa mga panghitabo sa atong kinabuhi sama sa sakit, kapakyasan, kagul-anan ug mga problema.

Usahay atong imahay ug ibasol sa Dios ang mga sakit, katalagman ug kapakyasan nga atong masinati sa nagkalain-laing pag-agi, nga unta ang matuod nga rason niining tanan nga mga panghitabo mao man ang atong hunahuna nga wala masukad sa KAMATUORAN diha sa Dios. Ang mga negatibo nga hunahuna sa kasuko, selos, garbo ug kahugaw o sala, adunay maka-daut nga epekto sa atong kinabuhi. Sa diha nga si Jesus miadto sa iyang mga disipulo nga atua sa dagat sakay sa baruto nga naglawig … nagdulong Siya kanila nga nagalakaw sa tubig, ug si Pedro nga anaa gyud sa bug-os nga pagtoo sa gahom sa Dios, pagkakita niya kang Jesus nagalakaw sa tubig, iyang gisalikway ang iyang tanang tawhanong huna-huna nga nagsulti kaniya nga dili siya makalakaw sa ibabaw sa tubig, ug miingon siya ngadto kang Jesus… “Kon ikaw kana, paanhaa ako kanimo.” Ug si Jesus miingon… “Umari ka”, ug gitikang  ni Pedro ang iyang batiis ug tiil sa kilid sa baruto ug nagsugod siya paglakaw sa tubig.

Apan sa diha nga siya nakalakaw na ibabaw sa tubig, ang iyang tawhanong huna-huna nagsugod pag hagit kaniya, ug sa diha nga iya kining gipaminaw nisulod sa iyang kasing-kasing ang kahadlok ug ang pagduhaduha, ug natabunan na ang tingog ni Jesus nga nagsulti kaniya nga “Umari Ka”, ug gipulihan na kini sa tingog sa huna-huna sa tawo nga nag ingon… “Dili nimo kini mahimo”… ug dihadiha nagsugod ang iyong pagkaunlod.  Sa samang pama-agi, ang pagkaunlod o tanang klase sa kapakyasan nga atong nasinati sa kinabuhi, kini tanan, nagsugod sa dihang atong gitugotan nga pulihan sa tingog sa atong tawhanong huna-huna ang tingog ni Kristo diha sa atong kinahiladman.  Sa diha nga ang atong pagtu-o sa pulong sa Dios, natabunan sa atong tawhanong huna-huna, ang kamatouran sa atong kinabuhi, napulihan na usab sa mga bakak ug ilusyon sa huna-huna nga tawhanon.

Sa dihang na-unlod na si Pedro si Jesus miingon kaniya… “Pagkagamay ra gayud sa imong pagtoo.. NGANONG NAGDUHADUHA MAN IKAW?”

Sa maka-usa pa ang mga disipulo anaa sa baruto mga didto sa usa ka linaw dihang kalit nga nikusog ang hangin ug may dakong unos nga mikusokuso sa tubig nga nakapalisang kanila pag-ayo. Samtang si Jesus didto sa luyo, sa may olin, malinawon ug walay kahadlok nga natulog taliwala sa kusog nga ulan, hangin ug bagyo. Gipukaw siya sa iyang mga disipulo sa pag-ingon, “Magtutudlo dili ka ba manumbaling nga malunod na kita? “ Dinhi makapangutan kita—Gi-unsa man paghikatulog ni Jesus sa panahon nga ang iyang mga disipulo nag-atubang sa dakong kakuyaw?

Kini tungud kay ang kamatuouran alang Kaniya mao nga dili gayud malunod ang baruto samtang anaa Siya, kay ang presensya ug gahum sa Amahan anaa man nag-uban Kaniya. Ang kabalaka ug kalisang sa mga disipulo mao  ang nadayag pagmatuod kon unsa ang anaa sulod sa ilang tawhanong mga huna-huna nga nakigduyog sa unos ug balod nga ilang nasinati mao nga wala silay mahimo batok sa bagyo, kay sila mismo maoy hinungdan niini ug taliwala sa ilang kalisang, gipaila sila ni Jesus sa kalinaw nga diha sa Iyang kasingkasing sa pag-ingon… “ Magmalinawon ka ug ayaw na paglihok”. Mihunong ang unos ug mikalma ang dagat. Unya miingon si Jesus sa mga tinun-an “Nganong nahadlok man kamo. Pagkawala ninyo’y mga pagtoo.” Tataw nga ang huna-huna sa tawo dali kaayo nga motubag ug motuo sa mga negatibo nga panghitabo sa iyang palibot, sahi ni Jesus nga anaa nagpuyo sa kahilom ug kalinaw diin ang Espiritu sa Kamatuoran nagapanglihok.

Tataw kayo nga ang Pagtoo konektado sa KAMATUORAN, ug kini nahasulat: “Kay ang Dios sa KAMATUORAN wala maghatag kanato ug espiritu sa K-A-H-A-D-L-O-K apan hinoon sa gahom ug gugma nga makapasag-uli sa atong mga espiritohanong pamatyag, ug magahatag kanato ug maayo ug tin-aw nga panghunahuna.

Ang kahadlok wala magagikan sa espiritu nga anaa sulod kanato apan diha sa atong tawhanong panghunahuna, ug kini resulta sa atong nabatyag o nabati sa nga kondisyon o panghitabo sa atong palibot nga maoy atong gibasihan sa atong mga pagtuo, desisyon ug reaksyon niini. Apan ang tinuod nga PAGTUO nagsukad sa Kamatuoran ug sa diha nga kini naugmad diha sa atong salabotan o kaamgohan, kini mahimong balaang sumbanan sa atong kinabuhi. Kon kita nagalakaw diha sa kabubut-on sa Dios ug nagbuhat sa Iyang gusto nga ipabuhat kanato, nan unsa man ang angay natong kahadlokan? Wala ba diay ensaktong gahom ang Dios pagpapanalipod kanato, aron mabuhat nato sa ensakto kon unsa ang katuyoan sa Iyang gipabuhat kanato?

Ang tawhanong huna-huna kanunay nga nangita ug ikadugang pa o naghandom sa mga nagkalain-laing butang, nga gusto niyang maangkon. Partikularmente, atong makita diha sa hut-ong sa kinaaadman, diin sama sa mga kabatan-onan nga dili kontento sa kinutoban sa ilang nakat-onan sa hayskol,  mapadayon sila sa kolehiyo arun sa pagkuha ug kurso. Ang mga kristohanon ingon usab niini sa pagpangita ug kahibalo, sila moduol ngadto sa mga teolohiyos o magtutudlo sa Bibliya aron makakat-on pa ug dugang ang mga espiritohanong butang ilang nakat-unan sa reliheyon. Wala ba diay ikaw masayod nga ang tanang kahibalo bahin sa unibersidad ug tibuok kalibotan ANAA NA KANIMO. Dili man sayop ang pagtuon, apan si apostol Juan nagaiingon… “ Ug anaa na kaninyo ang dihog sa Dios ug nahibalo na kamo SA TANANG BUTANG”. Ug mipadayon siya sa pag-ingon “Ang dihog ANAA KANINYO ug wala na kamo manginahanglan pa sa uban aron kamo tudloan, tungod kay ang DIHOG mao ang inyong magtutudlo ug kini ANG MATUOD.”

Sa walay pag-duhaduha ang Bibliya nagtug-an kanato nga wala na kita manginahanglan ug Tulonghaan sa Bibliya o kolehiyo sa Teolohiya aron pagdiskubre nga ania sulod nato nagpuyo ang fasilidad nga nahibalo sa tanan nga angay mahibaloan bisan pa man ang tanan nga kina-adman nga anaa sa Dios.  Diha sa departamento sa kahibalo nga ania sulod kanato ang tanan nga atong gikinahanglan mahibalo-an anaa na sulod nato.  Ug sa panahon nga kini gikinahanglanon, ang kahibalo nga gikan sa ka-alam sa Dios mogawas diha kanato aron motabang  sa pag-buhat sa kabubut-on sa Dios.  Apan sa panahon nga wala kini kinahanglana, anaa ra kini diha sa sulod, nag-hulat lamang sa kabubot-on sa Dios.

Kadaghanan sa mga tawo diin ang huna-huna nga tawhanon ang nagpasulabi sa ilang kinabuhi, sila maningkamot sa pag-pundo sa tanang kahibalo nga ilang gusting mahibalo-an, arun maoy ilang himu-on nga basihanan sa ilang pagpadagan sa ilang kinabuhi, negosyo, bisan pa gani ang pag-ila nila sa Dios. Tungod kay ang huna-huna nga tawhanon, dili man makasulod ngadto sa balaang presensya ug ka-alam sa Dios, natural lamang nga kini siya maningkamot ug pundo sa tanang impormasyon nga iyang kinahanglanon sa iyang pagkinabuhi.  Apan, ang tawo nga nahiusa diha sa ka-alam sa Dios, ug nagapanglihok diha sa kabubut-on sa Amahan, wala nagkinahanglan nga mag-pundo ug bisan unsa nga klase nga ka-alam o kahibalo, tungod kay siya nasayod nga ang tanan anaa lamang sa iyang kinasuloran, ug sa panahon nga siya nagkinahanglan niini, alang sa pag-patuman sa kabubut-on sa Amahan, kini mo-tumaw lamang alang kaniya, tungod kay siya nasayod nga ang Amahan anaa man kaniya ug sila nausa ra diha sa Espiritu.

Gani si Apostol Pablo nag-ingon… “Kini unta nga PANGISIP maanaa unta kanimo sama nga anaa kini kang Jesukristo.” Apan kadaghanan sa katawhan wala magpanglihok nga may “PANGISIP” sama ni Jesukristo, hinuon gikan sa mga panghunahuna nga wala nagsukad sa Dios apan hinimo o gimugna lamang sa huna-huna sa tawo busa ang kahibalo nga iyang gibasihan sa iyang kinabuhi lahi usab sama nga ang dagan sa iyang kinabuhi lahi ug sukwahi sa kabubut-on sa Dios kaniya.  Ang tawo mahisalaag dili tungod kay nagkulang ang Dios sa pag-giya kaniya, apan tungod kay sa iyang tawhanong huna-huna siya naghimo ug iyang kaugalingong bibliya nga wala mahisubay sa kamatouran diha sa Dios, nga maoy iyang gihimo nga sumbanan ug giya diin iyang gisugal ang iyang kinabuhi, bisan kon siya nasayod nga ang sangputanan niini kasakitan, kapakyasan, sakit o kamatayon.  Ang tawo nga wala mahi-usa diha sa huna-huna sa Dios, gitawag ug mga ignorante o hungog, tungod kay sila mismo ang nagbuhat o nagmugna sa ilang kapaitan bisan kon ang lagda sa Dios alang sa ilang kinabuhi dinhi sa kalibutan unta puno sa kalipay, gugma ug kalinaw.  Gani, daghan nga mga tawo nga taas ug edukasyon o kahibalo sa tawhanong pama-agi nga ignorante sa kamatuoran ug huna-huna sa Dios.  Ug sa diha nga ang ilang kinabuhi, maputos na sa kaguol o kalisod, ila kini nga ibasol sa uban nga tawo o di kaha sa Dios.  Mao kini ang gitawag sa kasulatan nga mga garboso ug walay ka-alam sa mga butang sa Dios. (Roma 1:18-32).

Ang huna-huna sa tawo magapanglihok lamang diha kaniya sa dihang mahimulag ang kalag o ang babayeng bahin gikan sa espiritu o lalaking bahin sa tawo. Ug dinhi, gihangop niya ang sistema sa kahibalo nga gitawag ug “Maayo ug Dautan”. Apan kon nahi-usa lamang ang kalag ug espiritu, ang makita sa tawo diha sa iyang isig ka tawo, sa iyang mga serkumstansya ug palibot, mao lamang ang katuyo-an sa Dios sa tanang butang, busa dili siya makakita ug dautan apan ang balaan nga kabubut-on lamang sa Dios.

Si Jesus naghisgot sa pagkabahin sa unod ug Espiritu sa Iyang pag-ingon… “Ang natawo sa unod, UNOD gayud, apan ang anaa sa hut-ong sa espiritu,  Espiritu usab”. Apan tungod kay gipili man sa tawo nga magkinabuhi nga unodnon ug magakaon diha sa bunga sa Kahibalo sa Maayo ug Dautan, ang iyang PANGISIP o huna-huna tawhanon na ug nahimulag kini gikan sa pagkahiusa niya diha sa Espiritu.

Kon ang iyang PANGISIP USA RA, ang lalaking bahin ug babaying bahin sa tawo nagapanglihok nga usa ra, ang tanan niyang pagpanginahanglan, maanaa dayon kaniya. Wala siya magdaro sa yuta ni mangayam ug pagkaon didto sa Hardin, kay ang tanan midagayday man gikan sa iyang espiritwal nga pagka-siya.

Ang LALAKI ug BABAYE nga PANGISIP usa ra ug kauban nga naga-pagpanglihok sa sinugdanan, apan diha nga gidawat ug gikaon ni Eba ang huna-huna sa Maayo ug Dautan mao kini ang nakapabulag kanila. Ang sahi ug sukwahi nga pangisip nga nagpanglihok na sa  nahimulag nga “Babaye”  maoy nakapagawas  kanila sa Hardin. Napakyas sila sa paglihok diha sa ilang tinuod nga espiritohanong pagka “sila”ug pagka-usa ra nga mao unta ang salabotan sa Dios nga dili ug dili gayud malingla, matintal o masayop man. Si  Eba nagbuot buot ug panglihok nga siya ra nga usa diha sa “Kahibalo” sa Maayo ug Dautan, ug nigamit sa iyang 5 ka nga pamatyag sa lawas ug wala mag-agad sa giya sa lalaki nga si Adan nga mao ang iyang pagka “Espirito” diha sa salabotan nga nahiusa sa Dios. Ug sa diha nga nahibulag na ang huna-huna sa tawo o si Eba, ang iyang kahibalo  kaalam ug panabot wala na masukad sa huna-huna sa Dios nga gisimbolo ni Adan, apan nagagikan na sa  edukasyon, kultura ug relihiyon nga ang kinatibuk-an nga bunga niini mao ang tawhanong huna-huna o pagpanabot. Kadaghanan sa nahatala sa atong huna-huna nga tawhanon, naglakip sa nagkadaiyang huna-huna sa maayo ug dautan.

Si Pablo nagpasidaan na kanato bahin sa nagduha-duha nga pangisip sa tawo sa pag ingon… “Ayaw pagpakig-ayon sa kalibotan: (Pasabot: Ayaw tugoti ang imong huna-huna nga makigduyog sa panghunahuna ning kalibutan nga sama sa damgo lamang), hinoon paga-usbon mo kini ug bag-ohon ang pangisip (Pasabot: Sa kinatibuk-an ug kompleto gayud nga  kausaban sa huna-huna sa tawo, ngadto sa huna-huna ni Kristo, dili kabahin lang sa huna-huna ni Kristo, o sagol nga huna-huna sa tawo ug huna-huna ni Kristo, apan kinatibuk-an nga pagbiya sa huna-huna sa tawo ug pag-ilis niini sa huna-huna ni Kristo, tungod kay ang pinakagamay nga huna-huna sa tawo nga magpabilin sa iyang salabotan, mahimo nga babag sa kinatibuk-an nga pagpanglihok sa Dios sa iyang kinabuhi, ug kini nga huna-huna nga tawhanon, maoy hinungdan dili nato matagamtam ang ka-anindot sa kinabuhi sa gingharian sa Dios) arun imo nga  mapamatud-an kon unsa ang maayo, ang sarang, ug hingpit nga kabubut-on sa Dios! “

Diha sa salabotan sa tawo, anaa ang salabotan ni Kristo nga nahiu-sa ngadto sa Dios Amahan.  Mao nga gisambingay ni Jesus kanato, nga siya mao ang Dalan, Kamatuoran ug Kinabuhi.  Pasabot nga kon kita nahiusa diha sa Dios sa atong huna-huna ug gimbuhaton, nagapasabot nga kita nagalatay sa Dalan nga mao ang huna-huna ni Kristo, ug diha makaplagan nato ang Kamatuoran ug Kinabuhi nga walay katapusan.

Mangutana ikaw karun, kon unsaon man aron masubay kini nga Dalan. Ang tubag, wala ikaw buhaton igsoon, kay gihimo na tanan ni Jesukristo. Ilha lamang kini nga Kinabuhi o presencya sa Dios diha kanimo, pina-agi sa usa ka lawom ug tinuouray nga pagpamalangdong, kauban sa giya sa Balaang Espiritu, hangtud mabati nimo ang iyang tingog o presensya diha sa kinasuluran sa imong pagka espiritu.

Ug sa diha nga madungod na nimo ang tingog sa Dios, siya ang magatudlo kanimo sa tanan nga butang nga imong gikinahanglan. Siya ang magatoltol kaimo sa malinawon nga pagkinabuhi.  Sa diha nga kita mahiusa na diha sa huna-huna ni Kristo, kini magadala kanato diha sa Gingharian sa Dios nga mao ang balay sa Dios Amahan. Usa ka imbetasyon ang gihatag karun kanimo igsoon, adunay bangquete alang sa kasal sa Nating Karnero, ug ikaw gi agda sa pakig-bahin niini.  Kon ikaw adunay dalungan makadungog ug mata nga makakita diha sa Espiritu, ikaw makasabot sa sambingay sa imbetasyon sa Nating Karnero.

Ang tawo adunay kagahom nga maghimo sa iyang kaugalingon nga datu sa pisikal o material nga butang apan pobre sa spiritual nga bahin, o datu man sa spiritual o pobre man sa material nga bahin, o datu sa tanan nga bahin sa iyang kinabuhi, dagaya, ma-uswagon o bisan unsa unsa pa man nga mga gusto niya nga buhaton,  masakiton man o himsog, pakyas man o malampuson, maayo man o dautan. Apan gawas niining tanan lahi ug sahi ra ang pagkinabuhi diha sa atong tinuod nga pagka “Mao Kita”, nga susama ni Kristo nga nahiusa sa Dios Amahan, diin ang atong pagkinabuhi dili na ato-a apan Iya na sa Dios, kay kita nahiusa na man diha Kaniya, ug ang tanang butang, bisan pa man sa mga kahibalo nga spiritual, mahimo na nga ikaduha lamang sa atong suod ug matinagbawon nga relasyon ug pagkinabuhi kauban ang Dios, mao kini ang kinabuhi ni Kristo, mga mao ang pagpakabuhi nga immortal o may walay kamatayong espiritu. Dili ba bisan ang iyang lawas namatay, human Siya gilansang sa krus, apan ang Iyang kinabuhi wala makutlo, ug Siya nabanhaw ug nagpadayon sa pagkinabuhi hangtud karun, gani dili nalang usa ka kinabuhi, apan ania na Siya nagkinabuhi pina-agi kanato ug nahimo Siya nga daghan nga kinabuhi. Mao usab ang atong kapalaran igsoon, sa diha nga kita mahiusa na diha kang Kristo, ma amgohan nato ang atong kinabuhi nga walay katapusan, ug kita usab magpakabuhi nga walay kinutuban sama ni Kristo, kay kita usa naman diha kaniya ug bisan sa Amahan, busa kon hain man si Kristo ug ang Dios Amahan, ma-anaa usab kita.

Mao kini ang prinsipyo sa pagpugas ug pag-ani nga angay gayud nato nga masabtan. Si Pablo naga-ingon… “Kon unsa ang imong gitanom, mao usab ang imong paga-anihon”. Ang nagtanum sa unod, magaani siya ug korapsyon, apan ang nagatanom diha sa Espirito magaani usab og Kinabuhi. Ang atong hunahuna sama sa liso nga muturok, motubo ug mamunga, samtang ang atong salabotan mao ang hardin diin gitisok kining liso, mao nga sa matag hunahuna nga atong gihimo, kini motubo, mamonga ug may mahimong abot, o resulta nga mo-epekto sa atong pagkinabuhi. Kini nga mga huna-huna mahimo nga  “positibo” o “negatibo” diha sa atong kinabuhi. Dili nato basulon ang Dios sa mga kasakitan ug kalisdanan ug mga problema nga maoy resulta lamang sa mga hunahuna nga atong gitanom diha sa atong kaisipan, kay ato kining gitanom, nan, ato usab kining paga anihon, bisag unsa pa man kini. Ang Salmista nakasabot niini mao nga siya naga-ampo” Himu-a nga ang mga pulong sa akong baba ug pagtu-aw sa akong kasing-kasing, mahinangpunon diha sa imong panan-aw , o akong Dios, nga akong kusug ug manluluwas.” Nagaingon si Pablo diha sa kasulatan… “Iwakli ang tanang imahinasyon ug ang tanan nga butang nga nagpahitaas sa iyang kaugalingon labaw sa ka-alam sa Dios ug ibutang nga tanang huna-huna  ilawom sa kamatuoran nga gidayag na diha kang Kristo.”

 

Pahibalo:

Kini nga libreta gipanghatag nga libre lamang ug walay bayad tungod sa prinsepyo sa Gingharian sa Dios, nga libre kita nga nidawat sa Iyang kaayo busa libre usab kita nga magapa-ambit niini ngadto sa uban.

 

Kini nga basahon ug ang orihinal nga englis nga libreta ni Des Walter libre nimo nga mapangayo sa mosunod nga adres.

Ang Dios magapanalangin kanatong tanan.

– Pagasumpayan Pa –

February 6, 2017 (Bogo City, Cebu, Philippines)